2 Unlimited

2 Unlimited was een project van de Belgische producers Jean-Paul De Coster en Phil Wilde. Zij ontmoetten elkaar in hun woonplaats Antwerpen,[1] België, en hun eerste productie samen onder de naam Bizz Nizz, de single "Don't Miss The Party Line",[2] was een substantiële hit door heel Europa, inclusief in Engeland waar het nummer 7 behaalde in de national singles chart in april 1990.[3] Hun eigen succes verraste het duo en moedigde hen aan om de samenwerking voort te zetten.

Begin 1991 werkte de 19-jarige Raymond Slijngaard als hulpkok op Luchthaven Schiphol in Amsterdam.[4] Ray was een vriend van Quadrophonia-rapper Marvin D,[5] en tijdens zijn aanwezigheid bij een van hun optredens nam hij de microfoon en begon het publiek op te hypen. Anita Dels (Doth was haar artiestennaam), ook 19, was een receptioniste op de afdeling parkeerboetes van een Amsterdams politiebureau. In haar vrije tijd trad ze op met een vrouwelijke rapgroep genaamd Trouble Sisters. Ray en Anita werden goede vrienden, en zij hadden later ook een relatie.

De Coster en Wilde creëerden een instrumentaal nummer, Get Ready for This, en zij besloten dat het nummer vocalen nodig had. Ze vroegen CBA Artists om twee artiesten. Die kozen voor Ray en Anita. Ze waren zo tevreden over het resultaat dat ze akkoord gingen om met hen te werken als duo, en zo werd 2 Unlimited geboren. 2 Unlimited brak het eerst door in Groot-Brittannië. Daar bezette de nieuwe versie van Get Ready for This, ditmaal met tekst maar zonder de raps van Ray, wekenlang de nummer 2-positie in de UK Top 40 (de nummer 1 werd bezet door (Everything I Do) I Do It for You van Bryan Adams). Daarna volgde de rest van Europa.

‍

Succes

2 Unlimited toerde wereldwijd en scoorde wereldwijd opeenvolgende top 10- en nummer 1-hits in vele landen, waaronder Australië, Japan en Zuid-Afrika. Het eerste album, dat Get Ready! heette en eind 1991 uitgebracht werd, was een groot succes. Wereldwijd verkochten ze 2,6 miljoen exemplaren. In Groot-Brittannië wisten ze met zowel Get Ready for This, Twilight Zone en Workaholic meteen in de top 10 van de UK Top 40 binnen te komen. Ook de vierde single van het album, The Magic Friend, wist in Groot-Brittannië te stijgen tot nummer 11. Twilight Zone werd in de Verenigde Staten een eerste hit. Het nummer wist de nummer 5-positie van de Amerikaanse Dance Chart te bereiken en kwam uiteindelijk tot nummer 49 in de Amerikaanse Billboard Hot 100. Het liedje werd gebruikt in de film The Girl Next Door. In Groot-Brittannië ging de single 234.000 keer over de toonbank.

In januari 1993 verscheen hun grootste hit No limit, van het album No Limits!. Zowel single als album kwamen op nummer 1 terecht in Groot-Brittannië en waren daarmee de eerste Nederlandse act sinds Pussycat in 1976 die daarin slaagde. Dit nummer zou uiteindelijk de nummer 1-positie in 35 landen bereiken en werd platina in onder meer Duitsland, Groot-Brittannië en Nederland. In Engeland alleen al werd de single meer dan een half miljoen keer verkocht. Ook de singles Tribal Dance, Faces, Maximum Overdrive en Let The Beat Control Your Body stegen in diverse landen naar de top van de hitlijsten. Het album ging 3 miljoen keer over de toonbank en zou het succesvolste album van de groep worden. Op de MIDEM-conferentie kreeg de groep 80 maal goud en platina uit 26 verschillende landen. Bovendien wonnen ze de prijs voor World's Best-Selling Benelux Act in 1993.

In 1994 verscheen het album Real Things, waarmee ze opnieuw tot nummer 1 zouden klimmen in de Engelse albumcharts. Het album kwam zelfs op de eerste plaats binnen in de Engelse album top 100. Hoewel de single The Real Thing het hoogste bpm heeft van alle liedjes van de groep, zijn de overige singles van het album No One, Here I Go en Nothing Like The Rain opvallend rustiger. Er werden 2 miljoen exemplaren van het album verkocht. In dit jaar gaven ze in totaal ze 200 optredens, waarbij Parkpop met 450.000 mensen publiek, hun grootste optreden zou worden.

‍